***

Już śnieg biały prószy,

Już samochód z zaspy nie ruszy.

Mróz rumieni dziecięce policzki.

Na czapkę już czas i na rękawiczki!

Drzewa uginają się pod ciężarem białego puchu,

A dzwoneczki Mikołaja dzwonią

Już w niejednym uchu.

Choinka już gotowa, pięknie ustrojona.

Już tata dzieci tuli w swych ramionach.

W śniegu się dzieci bawią, radują,

Mimo że mrozy bardzo mocno kują.

Lecz zima trwa krótki, parę miesięcy,

Tak krótko niczym uśmiech dziecięcy.

I przychodzi wiosna, drzewa rozkwitają,

A kwiaty swe pąki kolorowe wypuszczają.

Czuć tylko ostatni płatek śniegu na własnych ustach

I widać odbicie choinki

W chowanych do szafko zimowych butach.

Piotr Orłowski (Publiczne gimnazjum w Kleszczewie Kościerskim)